Lato w pełni, przynajmniej w kuźniach pomysłów wielkich browarów. Od pewnego czasu jesteśmy świadkami prawdziwego wysypu (a raczej wypływu) polskich radlerów, czyli miksów piwa z lemoniadą. Dziś pojedynek na szczycie: Kompania Piwowarska kontra Grupa Żywiec.

Lech Shandy prezentuje się atrakcyjnie, młodzieżowo za sprawą tłoczonej butelki (zielone szkło) i wciętych etykiet. Rzuca się w oczy, ale nie o to przecież chodzi. Zobaczmy, co jest w środku. To radler o równych proporcjach piwa i „zaprawy lemoniadowej”. W szkle prezentuje bladozłoty kolor i krótką pianę. Zapach owocowy, trudny do jednoznacznego nazwania (na pewno nie cytrynowy). Pierwszy łyk i już wiadomo, że KP się nie wysiliła. Już wiem, z czym mi się Shandy skojarzył – to taka kwaśna wersja Desperadosa. Smak cytrynowy jest przytłumiony słodyczą, a po kilku łykach usta stają się lepkie. Piwo w stylu Reddsa, ze sztucznym posmakiem. Pozostawia niemiłe wspomnienie.

Jestem na nie.

Alkohol: 2,6%, ekstrakt: nie podano
Cena: 2,59 zł (Polo Market)

Ocena: 4/10

+ efektowna flaszka

– słodki
– mało cytrynowy
– sztuczny

Zgoła odmiennie przedstawia się rzecz z Warką Radler. O ile w przypadku Shandy można było mówić raczej o wariacji na temat, tak Warka sprezentowała prawdziwego radlera. Proporcje na korzyść lemoniady cytrusowej (60%) i to się rzeczywiście czuje, zarówno w zapachu, jak i w smaku. Również wygląd całkiem inny – jasnożółta barwa i spora mętność. Do tego krótka piana. W smaku trudno o jakiekolwiek skojarzenie z piwem, tu już dominuje cytrusowość (lemoniada została zrobiona z koncentratu cytrynowego i pomarańczowego), nie ma choćby śladu piwnej bazy. To akurat uważam za wielki atut, bowiem piw z Warki nie uważam za warte uwagi.

W sumie całkiem sympatyczny napój owocowy, dość co prawda słodki (szkoda, że zamiast soku pomarańczowego nie dodano grejpfruta), ale jak najbardziej pijalny w gorące dni lata.

Alkohol: 2%, ekstrakt: nie podano
Cena: 2,19 zł (E.Leclerc)

Ocena: 6/10

+ owocowy smak
+ duża pijalność
+ niska cena

– zero smaku piwa